O pasado domingo fomos dar un paseo polas beiras do río Ulla, onde puidemos desfrutar da súa vexetación de ribeira: frondosos carballos e sobreiras, bidueiros, ameneiros, sanguiños, fresnos, etc.
Durante todo o camiño, fixeronnos compaña o canto dos pimpíns, ferreiriños, paporrubios, chochines... invisibles ós nosos ollos, pero non pos nosos oídos. Tamén puidemos observar ó merlo acuático, pousandose de pedra en pedra, como apurandonos a que marcharamos dalí.
Camiño polo que discurría a ruta |
Durante todo o camiño, fixeronnos compaña o canto dos pimpíns, ferreiriños, paporrubios, chochines... invisibles ós nosos ollos, pero non pos nosos oídos. Tamén puidemos observar ó merlo acuático, pousandose de pedra en pedra, como apurandonos a que marcharamos dalí.
Preciosas as bolboretas.
ResponderEliminarSi, fermosas... había moitas máis que non puidemos fotografiar. Queda pendente pra seguinte ocasión :)
EliminarA entrada do blog e muito apreciada. O sendeiro parcorrido parece ser uma maravilha!!!
ResponderEliminarGraciñas...
Obrigado, Jorge.
EliminarEstas fotografías correspondense a un anaco da "Ruta dos tres ríos", ó tramo do río Ulla. Este sendeiro inda non é moi coñecido, pero é un agasallo para os sentidos...
Que bonitas borboletas!!!! Um início de rota muito lindo marcado pela primeira foto!
ResponderEliminarBeijos.
Obrigada Teca!
EliminarFico feliz que você gostou do post! :)
Beijos,
Saba