mércores, 17 de xullo de 2013

Pillareando II

En cada visita ás praias atópome con boas e tamén con malas novas. Cada vez son menos os pitiños de píllara que sobreviven, algúns por causas naturais e outros por causas evitables e totalmente condicionadas pola actividade humana.

Pero as píllaras tamén nos agasallan con imaxes de ensoño:

Un adulto de píllara vixíanos dende a duna...
... ata comprobar que o seu pitiño pode acompañalo con seguridade

Nunha das nosas últimas visitas presenciamos con desolación e impotencia como unha manada de cans asilvestrados perseguía, dispersaba e pisoteaba na súa cacería a tres familias de píllara das dunas... 

A presenza de cans e gatos ceives en espazos protexidos son unha ameaza para a fauna silvestre, polo que é a nosa responsabilidade que isto non suceda. Se imos acompañados pola nosa mascota dentro dun espazo natural debemos tela atada e controlada en todo momento, e respetar as normas e as prohibicións de acceso no caso de que así se establecera.

Outra cousa que non debemos facer é alimentar ás manadas asilvestradas (como en xeral a ningún animal salvaxe), pois inda que creamos que lles estamos a facer un ben só estamos a agrandar o problema favorecendo a súa reproducción e estancia nun medio no que non deben estar e no que van causar moito dano.

Esperemos que este pitiño, que conta con apenas uns poucos días de vida, poida chegar a facer as súas primeiras prácticas de voo...


2 comentarios:

  1. Una maravillosa estampa llena de encanto. Espero que, como comentas, no se vea empañada por el mal hacer de los dueños (incorrectos dueños) de mascotas sin sujetar convenientemente.
    La foto es preciosa.

    Saludos.

    ResponderEliminar
    Respostas
    1. Hola Javier, encantada de conocerte!

      Estas magníficas aves nos regalan estas imágenes, y aunque parezca que se confían y se acostumbran a nuestra presencia, su instinto aún les dice (menos mal...) que tienen que tener cuidado con los humanos.
      En la comarca del Salnés, el chorlitejo patinegro tiene abiertos numerosos frentes, y dos de ellos son la presencia masiva de gente en las playas, muchos de ellos con sus mascotas, y una manada de perros asilvestrados que habitan en la zona desde hace más de 7 años, y que de vez en cuando salen de cacería...
      Son muy pocas las parejas que crían, y deberían ser muchas más porque las playas tienen capacidad y las condiciones necesarias para ello...
      Poco a poco y con esfuerzo intentamos ayudar a que estas aves saquen adelante a sus crías, tarea complicada ya de por sí, deseando que no sea demasiado tarde para la especie.
      Pero es responsabilidad de todos cuidarlo, es nuestro patrimonio.

      Un saludo,
      Saba

      Eliminar