Dende hai uns días, un brioso pai érguese polas mañás moi cedo, e canta baixo a nosa ventá. Marca os seus dominios este fermoso rabirrubio, coma dicindo: "Estou aquí". Un pouco máis lonxe escoitase cómo lle contesta outro macho, dende o seu territorio: "Eu tamén estou aquí"...
E así botanse 1 hora e media-2 horas... xa pode chover por eles que nada os cala, nin o paso dos coches ou o ruido da xente erguéndose pra ir ó traballo...Xa fixeron o niño, neste momento a femia apenas sae del e a súa parella non deixa de atendela levándolle aportes de comida cada vez que pode:
 |
| Rabirrubio macho recollendo aportes do comedeiro pra levar po niño |
De súpeto un pío de alarma, a femia sae do niño nerviosa e o macho acude deseguida. Unha pega anda preto, demasiado preto. Os pais afánanse por distraela, por sacala do sitio onde teñen o seu niño... Sorteana, azúzana... sorprende ver semellante valentía nun paxariño tan pequeno.
Logo dun bo rato consegueno, a pega finalmente abúrrese e decide ir buscar o seu almorzo a outra parte:
 |
| Pega pousada nunha antena cando decide marchar a outra parte |
E eu me pregunto, ¿logo teremos os primeiros pitiños da tempada?
Son Os rabirrubios da Pena de Augas.
 |
| Custodiando o niño |
Son Os rabirrubios da Pena de Augas.
Ningún comentario:
Publicar un comentario